Mousse de Saumon

Foto: de ingrediënten

Kerstmis en dooie vis, vraag me niet waarom, maar het is onlosmakelijk verbonden. Bij ons thuis was de kerst vroeger niet compleet zonder gerookte paling, zalm, en wat in de cognac verzopen garnalen maar als je tien man op bezoek krijgt lopen zèlfs beschaafde porties van dit lekkers al snel in de papieren. Dàt gaan we dus anders oplossen en wel door het maken van een Zalmmoes.

Dat lijkt ingewikkeld, maar dat is het niet. Met slechts twéé blikjes zalm en nog wat spullen maak je een volwassen voorgerecht waar je mee voor de dag kunt komen. De "Silverline Pink Salmon" kost bij de ALDI 79 cent per blikje, dus dáár val je je geen buil aan.

Het ingrediëntenlijstje:

2 blikjes zalm - 3 blaadjes witte gelatine - 1/8 liter slagroom - 4 eetlepels mayonnaise - 1 of 2 eitjes - peper - citroensap - mosterd.

Je begint met de zalm goed schoon te maken: graatjes en velletje eruit en het overblijvende visvlees stamp je héél fijn (een staafmixer is hierbij handig, maar het kan ook gewoon met een vork).Dan krijg je het volgende:

Foto: fijngemalen zalm

Het ziet er nìet uit, maar vervolgens klop je de slagroom half stijf en laat je de blaadjes gelatine een kwartiertje weken in koud water. Je knijpt de gelatine uit en lost de kledder op in ongeveer een deciliter warm water.

Dit alles even af laten koelen en vervolgens meng je de room met de gepureerde zalm de gelatine en de mayonnaise. Maak het geheel op smaak met een theelepel (of twee) mosterd, niet te weinig peper, citroensap (een half citroentje ofzo) en verder alles wat je lekker lijkt. Een beetje dille en fijngesneden augurk kàn, maar hoeft niet. Ui is een slecht idee, dan proef je de zalm niet meer.Foto: Mousse uit de vorm.

Dit mengsel zet je in de koelkast om even op te laten stijven. Bij voorkeur gebruik je daarvoor een metalen puddingvorm zodat je de mousse na de vorm èven in warm water te hebben gehouden makkelijk kunt storten. Als je -zoals ik- een glazen schaal gebruikt trekt het hele zooitje vacuüm en is het tamelijk lastig de mousse uit de vorm te krijgen.

Foto: Zo zòu je hem kunnen presenteren

Na het storten rest je alleen nog deze schotel een beetje feestelijk op te maken. De standaard slabladeren mag je vergeten : niemand eet ze op en de appie vraagt in deze tijd bijna twee euri per krop. Dus je knipt gewoon even wat conifeertakken uit de heg (van de buren als je zelf geen heg hebt), bekleedt de mousse met wat ei en prutst er wat ketchup en mayonnaise over. Eventueel leg je er nog wat augurk op.

Totale kosten: nèt onder de drie Euri :-)

Dankwoord vooraf

Foto: Kerstbomen die te laat zijn geoogst

Sow, de boom is binnen, dus we kunnen beginnen met eten maken.

Voor de mensen die vinden dat bomen in het bos horen en niet in de woonkamer nog even het volgende: A.) Je hebt een punt en B.) In het bos staan die bomen óók maar voor paal. Bij de "Karwei" verkopen ze welliswaar prima plastiekbomen, maar als het personeel oplet moet je die wèl betalen :-)

Zoals (bijna) alle kookboekschrijvers verzin ik niks zelf: ik jat gewoon de recepten uit andere kookboeken en pas ze een beetje aan. Zelfs dat "bijna" uit de vorige zin staat er trouwens alléén op aandrang van mijn advocaat die geen zin heeft in claims van Jamie Oliver, Nigella Lawson of Delia Smith, om van de familie Roux nog maar te zwijgen :-) .

Wèl hecht ik eraan hulde te brengen aan Marianne Stuit, een bijna vergeten kookboekenschrijfster uit de vorige eeuw die met haar dagkookboeken mijn generatie de keuken ingejaagd heeft en die niet schroomde om potjes, blikjes en zelfs zakjes instant-soep in te zetten voor het goede doel: lekker en betaalbaar eten.

Van mevrouw Stuit leerde ik dat gerechten véél aan waarde kunnen winnen door er een passende naam aan te geven. Samen met ene "Joost" (Chef Cuisinier du Chateau Bommelstein) en Hubrecht Duijker (De man met zijn eigen glasbak voor de deur) schreef zij ooit -in 1980- het prachtige "Gastronomisch Bommelboek" . Dit meesterwerk (kóóp het als u het antiquarisch aantreft) is een onuitputtelijke inspiratiebron voor eenvoudige doch voedzame gerechten waarbij conserven niet geschuwd worden, terwijl de náám en de wijze van opdienen garant staan voor een feestmaal dat een heer -of dame natuurlijk- waardig is.

Bij gebrek aan een Grootgrut alhier betrekken we alle noodzakelijke ingrediënten bij enkele lokale Supermarchéés en in tegenstelling tot de meeste receptenoverschrijvers beloof ik u dat àlle hier gepresenteerde gerechten persóónlijk uitgeprobeerd zijn.

Òp naar de keuken dus!

De Boom

Foto: Gaudi vóór zijn nieuwe kerstboom

Géén Kerst zonder boom denken velen, en ieder jaar weer wordt daar misbruik van gemaakt door louche lieden, die alvorens zich in de illegale vuurwerkhandel te storten nog snel wat geld willen verdienen door u voor veel te veel geld een paar dennetakken op stok te verkopen.
Voor u èn hen heb ik een verrassing: in driekwart van de Nederlandse voor het publiek toegankelijke bossen is het volkómen legaal om een jong denneboompje om te zagen en mee naar huis te nemen.
Toegegeven, een Nordman zul je in onze wouden niet snel aantreffen, maar die Amerikaanse dennen die sinds de vorige eeuw als onkruid half europa overwoekeren staan overal voor het grijpen en als kerstboom voldoen ze prima.

Enige voorzichtigheid is geboden: zowel medebosbezoekers als veel medewerkers van Staatsbosbeheer wéten niet dat u legaal aan het zagen bent en dat leidt al snel tot onprettige discussies. Bezoek het bos dus tegen het vallen van de avond, zoek in de laatste zonnestralen een geschikt boompje uit, zaag het om terwijl de duisternis valt en gebruik het donker en een paar stevige vuilniszakken om uw kerstboom onopvallend af te voeren :-)

Introductie

We staan weer voor de feestdagen en dat betekent de gebruikelijke ellende van veel te veel eten en drinken. Wàt er precies feestelijk aan is om je één keer per jaar helemaal te pletter te vreten ontgaat me al járen, maar als ik de binnenstromende folders bekijk wordt er ook dit jaar weer van ons verwacht dat we ons scheelbetalen aan frutsels en fratsels, gepresenteerd door een jolige supermarktmanager.
Waaròm die supermarktmanager zo vrolijk is wordt al snel duidelijk als we naar de prijzen van zijn artikelen kijken: normaal al stevig geprijsde levensmiddelen worden twee keer zo duur als er een halve kers op ligt, de "specialiteiten" vliegen ons onder een excellent-label om de oren (hoezo excellent? is de rest rotzooi dan?) en zèlfs zaken als kaas en boterrhamworst krijgen een feestprijsje mee door ze in kerstboomvormpjes te snijden...
Vandaar deze pagina's met recepten die wellicht iets meer tijd en moeite kosten, maar in ieder geval een stuk goedkoper zijn. Niet alleen voor de eindejaarstijd maar het hele jaar door bruikbaar en dat kan je van die supermarktmanager niet zeggen: die is allang over zijn uiterste verkoopdatum heen :-)