Sow, de boom is binnen, dus we kunnen beginnen met eten maken.
Voor de mensen die vinden dat bomen in het bos horen en niet in de woonkamer nog even het volgende: A.) Je hebt een punt en B.) In het bos staan die bomen óók maar voor paal. Bij de "Karwei" verkopen ze welliswaar prima plastiekbomen, maar als het personeel oplet moet je die wèl betalen :-)
Zoals (bijna) alle kookboekschrijvers verzin ik niks zelf: ik jat gewoon de recepten uit andere kookboeken en pas ze een beetje aan. Zelfs dat "bijna" uit de vorige zin staat er trouwens alléén op aandrang van mijn advocaat die geen zin heeft in claims van Jamie Oliver, Nigella Lawson of Delia Smith, om van de familie Roux nog maar te zwijgen :-) .
Wèl hecht ik eraan hulde te brengen aan Marianne Stuit, een bijna vergeten kookboekenschrijfster uit de vorige eeuw die met haar dagkookboeken mijn generatie de keuken ingejaagd heeft en die niet schroomde om potjes, blikjes en zelfs zakjes instant-soep in te zetten voor het goede doel: lekker en betaalbaar eten.
Van mevrouw Stuit leerde ik dat gerechten véél aan waarde kunnen winnen door er een passende naam aan te geven. Samen met ene "Joost" (Chef Cuisinier du Chateau Bommelstein) en Hubrecht Duijker (De man met zijn eigen glasbak voor de deur) schreef zij ooit -in 1980- het prachtige "Gastronomisch Bommelboek" . Dit meesterwerk (kóóp het als u het antiquarisch aantreft) is een onuitputtelijke inspiratiebron voor eenvoudige doch voedzame gerechten waarbij conserven niet geschuwd worden, terwijl de náám en de wijze van opdienen garant staan voor een feestmaal dat een heer -of dame natuurlijk- waardig is.
Bij gebrek aan een Grootgrut alhier betrekken we alle noodzakelijke ingrediënten bij enkele lokale Supermarchéés en in tegenstelling tot de meeste receptenoverschrijvers beloof ik u dat àlle hier gepresenteerde gerechten persóónlijk uitgeprobeerd zijn.
Òp naar de keuken dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten